ملت بپاخاستۀ ایران
خدا و پیامبر و امامان کذایی گردانندگان رژیم آخوندی را بگریه درخواهد آورد!
دایناسور آدمخوار،آخوند جنتی،دیروز در سیرک نماز جمعه،در هراس آشکار از گسترش روزافزون دامنه ی اعتراضات مردمی علیه تمامیت رژیم خونریز و ضدایرانی جمهوری اسلامی،با اشاره به نزدیک بودن نیمه ی شعبان،که گویا روز تولد مهدی،امام مفقودالاثر شیعیان است،یاوه هایی بهم بافته و از جمله گفته است:
"نباید در این اعیاد به منظور جشن و سرور دست به کارهایی زد که حرمت ها شکسته شود و به واسطه آن خدا و ائمه اطهار ناراحت شوند".
نگرانی این دایناسور آدمخوار برای خدا و امامان کذایی اش،برای ما ایرانیان البته قابل درک است.چه،او و دیگر گردانندگان خون آشام رژیم اشغالگر و دست نشانده ی جمهوری اسلامی که بهتر و بیشتر از هر کس دیگری از ژرفای نفرت ملی ایرانیان از رژیم جنایتکار آخوندی و کیش اهریمنی آخوندهای معمم و مکلای خمینی صفت آگاهی دارند،بخوبی می دانند که ملت هوشمند ایران از هر فرصت و امکانی،از جمله جشن "نیمه شعبان" برای انعکاس هرچه گسترده تر خشم و نفرت خویش از حکومت اشغالگر اسلامی و گردانندگان ضدایرانی آن،حداکثر استفاده را خواهد نمود.
مردم دلیر و بپاخاسته ی ایران،با بهره گیری از روش ها و ابتکارات گوناگون در راستای پیشبرد نبرد آزادیبخش ملی علیه رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی،از جمله با بکارگیری سلاح های دینی آخوندهای معمم و مکلای خمینی صفت علیه آنان،چنان بلایی بر سر آخوند جنتی و دیگر گردانندگان ریز و درشت رژیم جنگ افروز و جنایت پیشه ی جمهوری اسلامی خواهند آورد و "ارزش" ها و "حرمت ها"ی کذایی این دژخیمان را آنچنان لگدمال نموده و خواهند شکست که بواسطه ی آن،خدا و پیامبر و امامامان کذایی شان در روز روشن بگریه درآیند و در قبور خویش بخود بلرزند!
علی اکبر رشیدی
دهم مردادماه ۱۳۸۸
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اطلاعیه های سازمانها،احزاب و شخصیتهای سیاسی
ای وداع گفته گان با کام و ناز
ای آب دیده شدگان در کوره های سوزان آزمایش های دشوار
ای ناخدایان کشتی های خشم بادبان ازخون
ای معیارهای سربلندی ، عـیـاران آزادگی
ای بر پاکنندگان بارو های شرف در قحطستان انسان
ای مجاهدان شهر شرف ، اشرف
اگر همه ی ابرهای جهان ، خون ببارند، بیانگر یک از صد هزار آن چه که در این سال ها بر شما رفته است ، نخواهد بود .
اگر توانمندان جهان ، آنان که سکه هایشان را با خون شما آزادگان برٌاق کرده اند ، در دالان های تاریک هزارتوی شرم ، پنهان شوند ، وقاحتشان همچنان آشکار می ماند ، باز هم گند دست و دهان آلوده به ننگشان ، مشام جهانی را می آزارد .
ای میراث داران حسین !
در این چند روز دیدیم که حرمله های روز گار ما به فرمان ابن زیاد های نوین، چگونه پیکرهایتان را تیر باران کردند. ما دیدیم که شمرهای عهد خلیفه های غاصب پسامدرن چگونه آب را از شما مضایقه کردند و فر یاد یاحسین ، یا مظلوم تان را با گلوله پاسخ دادند و بر لبهای حسین گویتان چوب کوبیدند. ما دیدیم که دهان های هل من ناصر ینصرنی تان را پر خون کردند. ، در غروب عاشورای جدید ، دیدیم که چگونه بر خیمه هایتان هجوم بردند و آنها را ویران کردند. ما پیکر های عباس و علی اکبر تان را دیدیم . ما ایستادگی ها و خروش های زینب هاتان را مشاهده کردیم . و ما دانستیم که شعار کلٌ یوم عاشورا و کلٌ ارض کربلا ، امری واقعی ، ملموس و انکار ناشدنیست . ما باور مان شد که؛ و کلٌ مجاهدین حسین . آری ، دیدیم و باورمان شد که در شهر زخم خورده ی اشرف ، هر مجاهدی یک حسین است.هر چند که هوشیاران روزگار می دانستند که هر به صفت، مجاهد خلقی ،یک حسین است که فریاد می زند اگر آزادی به خون های ما افراشته می گردد ، پس ای تیر های کین و نفرتِ دشمنان آزادی، بر ما ببارید.
آن منم کانـدر مـیـانِ کشتـه هـا بینی سـری
بر اساس گزارش رسانه های عمومی جهان نیروهای پلیس و انتظامی عراق در روز سه شنبه 6 مردادماه با حمله به پایگاه «اشرف»، محل اسکان و اقامت 3400 تن از نیروهای وابسته به سازمان مجاهدین خلق ایران، سعی به اشغال و تامین کنترل کامل خود بر آن نمودند. نیروهای عراقی با استفاده از بولدورز و ماشین آلات ساختمانی سنگبن به تخریب دروازه های ورودی و دیوارهای حصار اطراف پایگاه اقدام نمودند. بر اساس اخبار موجود تعدادی از هواداران و اعضای مجاهدین که به اعتراض برخاسته و در مقابل این اقدام تحریک آمیز و خشونت آمیز مقاومت کردند، توسط نیروهای عراقی به قتل رسیده و بیش از 300 نفر از آنان زخمی شده اند.
مسئله تعیین تکلیف ساکنان پایگاه «اشرف» و سرنوشت نیروهای وابسته به سازمان مجاهدین خلق در چند سال اخیر و پس از اشغال عراق و سرنگونی رژیم صدام حسین همیشه مطرح بوده است. این مسئله در ماه های اخیر و از زمان امضاء توافق نامه امنیتی بین عراق و ایالات متحده در دی ماه 1387بصورت حادتری مطرح بوده است. متاسفانه سیاست های کشورهای درگیر در این رابطه و منجمله جمهوری اسلامی ایران، دولت عراق و ایالات متحده آمریکا قبل از اینکه متوجه حل این معضل انسانی و پیدا کردن راه حلی انسانی برای این مسئله باشد، متوجه تصفیه حساب های تاریخی، پیشبرد اهداف دیپلوماتیک- سیاسی و امتیاز گیری بوده است. اعضاء و هواداران مجاهدین در این میان بیشتر به مثابه وجه المصالحه مورد توجه بوده اند.
حزب توده ایران تهاجم نیروهای پلیس و شبه نظامی عراقی به پایگاه «اشرف» و کشتن و زخمی کردن تعداد زیادی از ساکنان پایگاه را شدیداٌ محکوم می نماید و از دولت عراق می خواهد که در چارچوب مسئولیت های بین المللی خود مانع از هرگونه برخورد خشونت آمیز با اعضاء و هواداران مجاهدین بشود. ما سازمان ملل متحد را فرا می خوانیم که بر طبق میثاقنامه های ژنو و قوانین بین المللی در قدم اول امنیت جانی و در مرحله بعد و بطور عاجل امر انتقال ساکنان پایگاه را به کشورهای امن با مشورت با آنان و نمایندگانشان فراهم نمایند. حزب توده ایران حواستار حل معضل همه اعضاء و هواداران مجاهدین خلق ایران که در پایگاه «اشرف» گرفتار شده اند، از طریق مذاکره و به صورت انسانی و مسالمت آمیز می باشد.
کمیته مرکزی حزب توده ایران
7 مردادماه 1388
