۱۳۸۸ شهریور ۱۳, جمعه


پـیـروزی مـا ،به دست ما خورده رقم

جمشید پیمان



ای دشـمـن خـلق ، رو به پـایـانـی تو

از وحـدتِ مـا ، چـنـیـن پــریـشانـی تو

در پـیـش خــروش خـلـق آزاده یِ مــا

چـون شب ز طلوع صبـح ، ویـرانی تو


مـا ، راهــروانِ کــوچــک و سـتــاریــم

پـرورده یِ فـکر اشــرف و ســرداریــم

مـا ، پـرچـم کـاوه را بـرافـراشـتـه ایـم

مـا ، مـیهـن خـود به اهـرمـن نسپاریم


ای کـارگر ، ای مـعـلـم ، ای دانـشـجو

ای برده یورش به دشمـنان از هر سو

همبستـه و همدل و هم آواز بـه پیش

از خیزش دشــمـن شـکنـت بـا ما گــو


ای خصـم بداندیشـه و بدخـواه و پـلید

ایـران ، چـو تـو دشمـنی ستمکار ندید

ما ، درهـمه حال با تو در جنگ و نـبـرد

پــیــروزی ازآن مــا بــود بــی تــردیــد


پـیـروزیِ مـا به دست ما ، خورده رقم

تــاریـخ جـز ایـن زمـا نـخـواهـد زد دم

با خـیـزش ما ، زهـم فـرو پاشد خصم

دسـتِ من و تـو ، گره چو گردد با هـم


در برزن و کوی و شـهـر و بـیراهه و راه

درخــانــه و کـارخـانـه ، در دانــشـگـاه

پیچیده طـنـین " مـرگ بـر اسـتـبـداد "

ایـنـسـت شـعــار خـلـق آزادی خــواه


تــا بـاز تـــو را رهــا کـنـم از هــر بــنـد

تـا بـر لـبـت ای خلـق نـشـانـم لـبـخـنـد

در رزم مــقــدســم ، ز پــا نـنـشــیـنـم

بـر نـام تـو و بـه نـام ایــران ســوگــنـد


در زیـر درفش و داغ و بـرچـوبـه ی دار

هــمـــواره زنـــان مـیـهـنـم در پــیـکـار

خـوانـنـد ســرود " زنــده بــاد آزادی "

باشعلـه یِ جـانشان زده بر شـب تـار


آزادیِ مــیــهـن از قـیـام مـن و تـسـت

همـراهی و همدلی، پیام من و تست

جـان و دلـمـان به نـور ایــران روشــن

ایـن نقطه ی پایانیِ شام من و تـست


ظـلمـتکـده را دوبــاره روشـن سـازیـم

" ویـرانـه وطن " دوباره گلشن سازیم

ایـن مـیـهـن زخـم خــورده را بــاردگــر

آزاد ز قــیــد و بــنــدِ دشـمـن سـازیــم

________________________________________

هیچ نظری موجود نیست: